Yiğit: Gidelim anne. Neden çinemaya gidiyoz anne?
Geçen hafta Yiğit'i Neşeli Ayaklar filmine götürdüm. Çooook heyecanlıydım çook. Yiğido da çok meraklıydı. "nerde çinema nerde anne" alışveriş merkezine girdiğimizde sordu durdu.
Öncesinde anlattım; büyük televizyon gibi annem ve de yüksek sesle izleyeceğiz, tamam mı? Girmeden önce patlamış mısırımızı da aldık, ritüeli tamamladık. Fakat Yiğit, salonların yan tarafındaki oyuncaklı oyun alanını sinema zannetti ve oraya doğru gitmek istedi önce..
Neyse ışıklar söndü film başladı. önce kedisini yerleştirdi yerine, o da izlesin diye. Bizimki 10- 15 dk gözünü bile kırpmadan ekrana baktı ama sonra birden "karanlık anne" dedi. Hep hesaplamadığın düşünmediğin kısımdan vururlar zaten. "tamam annem " dedim," şimdi abiye söyleriz, açar ışıkları". zaten salonda bizden başka kimse yok. Yan duvar ışıkları oldukça işe yaradı, tekrar oturduk koltuğumuza.
Film biraz daha büyükler için gibi aslında. Efektler, sesler, penguen kovalayan leopar fokları,yükselen üzerimize gelen dalgalar olunca bizimki korktum deyip kucağıma yerleşti. hadi biraz mısır yiyelim, bakalım küçük pengueni bulacak mı babası derken yaklaşık 1 saat kaldık içerde. ilk deneme için oldukça iyi bile. " sıkıldım anne, gidelim demeye başlayınca daha fazla tutamadım, çıktık. yine de keyfi çok yerindeydi Yiğido'nun. Bir dahakine babasını da almaya karar verdik. Fimi bile belirlerdik. " Ice Age 4". Belki o zaman Yiğido biraz daha hazır olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder